Nationaal Bomenmuseum Gimborn
Onze eerste busuitstap. Heel apart: bijna aan het eind van een weg door een soort industrieterrein was daar ineens het Bomenmuseum. Meteen ben je in een andere, groene wereld. Eerst een fraai bezoekerscentrum en dan het bomenbos! Wat een verscheidenheid aan bijzonder bomen, sommige echt imponerend. Gelukkig waren er naambordjes aan de bomen bevestigd want van ’t merendeel wist ik de namen niet. Fijn gewandeld over de paden door het groen, begeleid door een medewerker van het museum die interessante informatie over de bomen en het park wist. Ik vond dit een plek om nog eens weer naartoe te gaan en dan in een rustiger tempo alles te bekijken en te ervaren. Ik zag ook een soort houten speelhuis, leuk voor m’n kleinkinderen.

Na een -voor mij eerste- indruk van dit bijzondere bos (nu in eigendom en beheer van de Universiteit Utrecht, voorheen gesticht en in eigendom van de familie Gimborn) te hebben gekregen, konden we zo overstappen naar de buren.

Kwekerij Van Houtum
Prachtig gelegen, met veel ‘verkoopbedden’ met biologische, vaste planten. Deze bedden vond ik heel mooi maar de moederbedden zo mogelijk nog mooier. De, van vader op zoon overgegane, grote kwekerij is grotendeels omgeven door bos, alles tiptop verzorgd. (Kijk maar eens op hun site) Ik zag er ook een mooie tuin. O ja, de planten worden geselecteerd op sterkte en woekeraars worden geweerd. Ondanks mijn voornemen niets te kopen heb ik toch vier planten gekocht.

Historische tuin Bartimeus
De tweede busuitstap was bij de Historische Moestuin Bartimeus ook bij Doorn. Om daar te komen reed onze buschauffeur ongeveer 700 meter achteruit. Knap hoor. Vervolgens moesten wij ook aan de bak en een bospad aflopen maar… aan het eind van dit pad was het hek naar de moestuin! Na jarenlange verwaarlozing helemaal opgeknapt, kassen vernieuwd, tuinmuren hersteld enz. Intussen droegen de leibomen al veel vrucht tegen die muren. De moestuin is ruim opgezet, brede paden en alles grotendeels onderhouden door vrijwilligers. Er is ook een mooi rosarium aangelegd.

Bij de groentebakken zag ik voor het eerst tomatillo’s. Ik had er nog nooit van gehoord. Ik dacht dat het die oranje sierlampionnetjes waren maar nee, het is een (eetbare) bes. Een soort smaakte naar ananas. Ik heb ook nog stiekem wat bramen - die waren er in overvloed - in m’n mond gestopt, heerlijk!

In Liefde Bloeyende
Daarna bracht de buschauffeur ons naar de privétuin In Liefde Bloeyende te Hagestein. Eigenlijk vond ik het al genoeg geweest, ik was ook wat moe en had zin in thee toen we uitstapten. Maar die vermoeidheid was ik meteen vergeten na de hartelijke en toch ook professionele ontvangst door Jan en Loes de With, de eigenaren van deze tuin, terwijl we koffie of thee dronken met daarbij wat lekkers.

Al eens begonnen aan een tuinwandeling met het voorlezen van gedicht? Ik nog nooit. De tuin is tevoorschijn getoverd uit een groot stuk kaal grasland o.a. naar ontwerp van Mien Ruys waarop Jan de With een geestige en eigenzinnige toelichting gaf. Ook Hildegard von Bingen uit de twaalfde eeuw speelt een rol in een gedeelte van deze tuin. In een ander deel mocht de natuur volledig haar gang gaan waardoor er een prachtig veld met een grote verscheidenheid aan planten en bloemen is ontstaan, natuurlijk (en gelukkig maar) ook met veel insecten en vogels.

Wat een inspirerend en boeiend verhaal - over zichtlijnen, grondwaterpeil, biodiversiteit, klimaat en wat al niet meer - had Jan de With. Wat een liefde voor de natuur! Geweldig.

Al met al een prachtige excursie bij heerlijk zomerweer. De inwendige mens kwam ook royaal aan z’n trekken, gelukkig gecompenseerd door een flink aantal stappen (ruim 7000 volgens de stappenteller op mijn mobiel).
Dank aan Annemarie en Lucie!

Alette ter Stege

Meer afbeeldingen zijn te zien bij 'Foto's'!